Anioły

Słyszysz śpiew aniołów?

I słuchaj, przynajmniej przez chwilę.

Chwalą nasz hymn narodowy, chronią Ukrainę.

Nie widzimy ich, ale słyszmy nocą.

A  ciemności to światło na gaśnie.

Chronią nas,  wróg nas bije mocniej.

Ale światło nie gaśnie w sercach .

Słyszysz śpiew aniołów?

A pierwszy głos płynie jak struna.

Oczywiście cudów na świcie nie bywa.

Ale słyszymy głosy….

A kiedy drugi głos śpiewa,

na chwilę serce zatrzyma się z wyczerpania.

Ktoś powie „tak się nie dzieje na świecie”.

Ukraińcy powiedzą „nie ma problemu”.

A teraz altówki wchodzą jak cymbały.

Ich głosy oświetlają całą drogę,

są niskie i mocne jak stal.

Wszystkie anioły śpiewają pięknie.

Hymn narodowy Ukrainy jest wychwalany w każdej chwili.

A wróg uderza w każdej nocy na próżno, ponieważ jesteśmy chronieni- żyjemy!

Najważniejsze, aby się całkowicie nie załamać.

Najważniejsze to trzymać się ostatkami sił.

Twoje oczy były księgą z historią, jak światło z opuszczonych głębin.

Najważniejsze to się nie zgubić w ciemności, mimo wiecznej nocy i pustki,

by nie rozpłynąć się w labiryntach opowieści.

Dla tych, którzy walczą o nasz wspólny cel.

Najważniejsze, żeby przetrwać następną noc.

Najważniejsze to przeżyć ten moment.

Najważniejsze, aby nie bać się pustej ciemności.

Ponieważ każdy z nas przyszedł po to, aby zmieniać świat.

Ktoś wezwał nas  z miłości, ktoś w innym niezrozumiałym celu.

Nikt nie powinien być powstrzymywany przez śmierć.

Bez wyrywania się z tej pustki.

Historia zapamiętuje się  w tym roku szybciej.

Jako historia ….  w czterdziestym pierwszym roku.

Widzisz za oknem pada wiśnia, kiedyś jesień na Ukrainie się skończy……..

W tym roku historia jest studiowana głębiej.

Jak atak terrorystyczny, który wstrząsnął mieszkańców Hiroszimy.

Ale szybciej wszyscy zapamiętają Amstora.

Jak również młodzież, którzy położyli się pod jego murami.

Historia tego roku jest krwawa, fatalna.

Jak ataki terrorystyczne Czeczenów zima „Nonel Osti”.

Czy widzisz tę gwiazdę, która jest święta dla Rosjan?

Niesie ona chmury nieodwracalnego gniewu.

Zabójca opisuje historię na swój własny sposób,

aby łatwiej było usprawiedliwić zbrodnie.

Czy widzisz kata stojącego nad urwiskiem?

Czekają, by zwolnić nas od życia.

Historia nie uczy wszystkich ludzi na ziemi.

Rozlewając krew na już szkarłatne kwiaty.

Zabija bezbłędnie i szybko,

ten który nazywa się „bratem”,

aby wszystko zlać krwią.

Historii nie da się napisać po swojemu,

ponieważ była pisana potem, krwią przez wieki.

Od niej możesz nauczyć się cenić wolność,

pogonić kłamliwego brata z kilofami.